Caesar yasasının kaldırılmasını satır satır okuyan herkes şunu görür:
Washington, “yumuşama” yapmadı… Şam üzerindeki kelepçeyi yeniledi, daralttı, sertleştirdi.
Yazan:Bekir Atacan
Amerikan Kongresi, Caesar’ı kaldırmadı; yerine dört yıl boyunca Başkan’ın doğrudan gözetimi altında işleyecek yeni bir şarta dayalı çember kurdu. Bu çemberin hedefi çok açık:
Şam’ın elini kolunu bağlamak.
– Süveyda’ya karşı,
– Sahile karşı,
– Ve en önemlisi: Doğu Fırat’a karşı.
Bu adım, açık bir mesajdır:
“Kürt kantonunu koruyoruz; Şam’dan gelecek herhangi bir askerî hamleye izin yok.”
Yani, Caesar kalktı ama Suriye sahası Washington tarafından yeniden kilitlendi.
Sonuç?
- Şam üzerindeki basınç artıyor.
- Manzara daralıyor.
- Manevra alanı boğuluyor.
- Rejim, dışarıdan “meşruiyet dilenmenin” bedelini ödüyor.
Ve herkesin beklediği o gerçek:
Bu ortamda Suriye’ye hiçbir ciddi yatırım akmayacak.
Bunun nedenini burada uzun uzun anlatmaya gerek yok; sahayı okuyan biliyor.
Yakında Şam’da geniş kapsamlı bir hükümet değişikliği kaçınılmazdır — hatta “egemenlik” bakanlıklarını bile kapsayacak kadar derin bir revizyon. Bu, 2254’ün zorla yürürlüğe sokulmasının ilk perdesi olacak.
Suriye halkı belki bir süre nefes alacak ama bu nefes, fırtınadan önceki kısa sessizlikten ibaret olabilir.
Çünkü bu dosya burada bitmiyor.
Sırada daha sert bir sahne var:
Arap ülkeleri, İsrail, Batı ve ABD’nin ortak hedefi artık çok daha büyük: Türkiye’yi Orta Doğu denkleminin dışına itmek ve İsrail’in önünü tamamen açmak.
Yeni Orta Doğu’nun liderlik rotası çiziliyor…
Ve bu rota, hiç kimsenin itirazını dinlemeyecek kadar keskin çiziliyor.
